چشمانی خیس در طلوعی دوباره

او به آنچه كه می خواهد خواهد رسید ، در طلوع دوباره زندگی اش.
او به همگان خواهد گفت من عاشقم، به خورشید ، به ماه ، به آسمان.
خورشید درد او را بهتر فهمید ، طلوعی دوباره برای او در زندگی مهیا كرد به چشمان خیس او چشم انداخته بود و اشكهایش را از گونه های پر از مهرش پاك و خشك می كرد.او برای اینكه دوباره عاشق شده اشك می ریزد، او به آسمان و به رنگ طلوع چشم انداخته و به زندگی و عشق فكر می كند و اشك می ریزد.
من مطمینم او با این چشمانش و با این اشك شوقش به آرزویش كه دیدن معشوقش است خواهد رسید.
من این راز را از چشمانش خواندم، از حرفهایش فهمیدم .
او عاشق است عاشق خورشیدی است  كه طلوع عاشقی را به زندگی اش هدیه كرد
چه زیباست كه در آغاز عاشقی دوباره اش اینبار چشمانش خیس بود از شوق دیدار.برای دیدن عشقی دوباره لحظه شماری می كند و دلش را برای عاشق شدن آماده محبت و دوستی می كند .
 یكی ازچشمان او  منتظر فردا است  و یكی دیگر از چشمانش به آسمان دوخته شده به آسمانی كه شاید رنگش كه رنگ غروب است آخرین احساس تنهایی را برایش به همراه داشته باشد.چون فردایش دیگر توام با  تنهایی نخواهد بود.
پس ای تنهای امروز هرچه دل تنگت خواست اشك  بریز و ناله كن و هرچه دردو دل داری را فاش نكن چون فردا عشقی به تو خواهد رسید كه با آن عشق هرچه می خواهی می توانی دردو دل كنی، ای تنهای امروز و ای عاشق فردا.