گوش داريد اي هواداران عشق!
تشنگان نم نم باران عشق!
بار ديگر قصه ي عشق و جنون
بشنويد از راهيان دشت خون
ماجراي عشق و وصل يار را
قصه ي مولا و وصف يار را
قصه ي ليلي و مجنون واگذار
پا به بزم عاشقان ما گذار
گرچه مجنون سر به صحراها نهاد
از غم ليلاي خود از پا فتاد
عاشق ما را نوايي ديگر است
گفت مولانا چه خوش معناي عشق
از زبان ني كه باشد ناي عشق
ني حديث راه پر خون مي كند
قصه هاي عشق مجنون مي كند
من چه گويم سر به مهر اين نامه است
خارج از وسع زبان و چامه است
غير عاشق را به كويش راه نيست
رهسپار راه او گمراه نيست
بشنويد اي عاشقان، با گوش جان
قصه ي عاشق ترين عاشقان
جمله عشاق سر گردان او
صد هزاران كوهكن حيران او
ناي او از ناي ني غم دار تر
عشق او از كوهكن خون بارتر
ماجراي بيستون و تيشه را
قصه ي فرهاد عشق انديشه را
كهنه كرد اين عاشق حق جوي ما
زاهد شب، شير ميدان پوي ما
كوهكن از رنج هجران حبيب
تيشه را بر سر زد از جور رقيب
عاشق ما پرده اي نو مي زند
تيشه را بر فرق خسرو مي زند
تا كه رخش عزم را ـ هي مي كند
يك شبه صد سال ره طي مي كند
الله الله! عشق را باور كنيد
كيميا اينجاست مس را زر كنيد
اي كه او را حلقه بر در مي زني
خود نه با دستان كه با سر مي زني
الله الله عشق را باور كنيد
كيميا اين جاست مس را زر كنيد

در آن ديار كه شب حاكم و هر كه بود شب آيين بود
سفير صبح رسيد اما طلوع واقعه خونين بود
چه شد شكوه سحرگاهي كه آفتاب وفاداران
نشست در شفقي خونين غريب و خسته و غمگين بود
غروب كرد به خون خورشيد كه كفر ريشه به ظلمت داشت
نشد بلند بنا توحيد كه شهر شهر شياطين بود
نشد گشاده دري آن شب كه ميهمان به درون آيد
اگر چه سفره برون از در ز خون حادثه رنگين بود
اگر گشود كسي آغوش به دست دستۀ خنجر داشت
وگر به خنده لبي وا شد فريب سينۀ پر كين بود
شكست آينۀ طاقت كه سنگ بود و سرافرازي
خميد پشت جوانمردي كه بار حادثه سنگين بود
شنيدني شده بود آن روز از آن دهان كه به خون خنديد
حديث تلخ غم غربت پيام عشق كه شيرين بود
كدام دور زمان اي چرخ به گرد كعبۀ دل گشتي
كدام كار تو در عالم به كام اهل دل و دين بود

پوشيد سرباز كوچك قنداقه يعني كفن را
پيمود ياس سپيدي راه شقايق شدن را
ناليد يعني مرا هم در كاروانت نصيبي هست
يعني كه در پيشگاهت آورده ام جان و تن را
بگذار تا روي دستت قدري عطش را بگريم
بگذار تا خون ببارد بر پيكرم پيرهن را
قدري بنوشان مرااز،اشك غريبانۀ خويش
تا حس كنم در نگاهت لب تشنه پرپر زدن را
تا چند اينجا بمانم وقتي در اين ظهر غربت
مي بيني افتاده بر خاك ياران شمشير زن را
يك سينه داري پر از داغ،دست تو بگذارد اي كاش
بر شانۀ كوچك من اين داغ قامت شكن را
ناگاه در دست مولا، يك چشمه جوشيد از خون
بوسيد تيري گلوي آن شاخۀ نسترن را
گهواره خالي خدايا، تنها دلي ماند و داغي
داغي كه از من گرفته است پرواي دل سوختن را

اي فلق عصمت وخورشيد شرم
اي دل خورشيد ، زروي تو گرم
عصمت تو حافظ ناموس دهر
نازكش خندۀ تو،جان قهر
چهرۀ صبح، از تو صفا يافته
شام،سر زلف تو را بافته
درنگري گر تو بدين خاكدان
خاك رود تا زبر آسمان
نام تو بر لب چو رود جان رود
عقل تو را بيند و ايمان رود
شعله فروز دلي، ار بر لبي
حيدر كراري،اگر زينبي
وامگذار لب تو«راستي»
گفتي و چون شعله به پا خاستي
بانگ رساي تو ستم سوز شد
كشتۀ مظلوم تو،پيروز شد
خواست كه غم دست تو بندد ولي
غم كه بود در بر دخت علي(ع)؟!
قامت تو، قامت غم را شكست
دخت علي را نتوان دست بست
اي دل دريا،دل درياي تو
عرش خدا منزل و ماواي تو
جسم تو از عشق مگر ساختند
كاين همه جان در ره تو باختند
دختر تنهاي خدا بر زمين
خواهر آزادي و فرزند دين
آن چه تو كردي به صف كربلا
كردۀ مخلوق بود يا خدا؟
آن همه غم، آن همه ايستادگي
آن همه ستواري و آزادگي
آن همه خون ديدن و چون گل شدن
دشت خزان ديدن و بلبل شدن
ديدن خورشيد ذبيح از قفا
باز،ستادن چو فلك روي پا
*
جان تو گلخانۀ عشق و بلاست
جان چنان چون تو زني، كربلاست

محمد با عجله لباس هايش را پوشيد و با خداحافظي فراموش نشدني، ما را به خدا سپرد و به طرف پايگاه حركت كرد. در خيابان به ترافيك برخورده بود. آنقدر بي قرار بود كه خودرويش را رها كرده و دوان دوان به محل كار خودش را رسانده بود. داوطلب شده بود تا اولين پاسخ را به عراق بدهد. با شهيد خالد حيدري همراه شد و تا جايي كه توانسته بود پايگاههاي دشمن را منهدم كرد. هنوز دوساعت از آغاز جنگ نگذشته بود كه از صالح ترين بندگان خدا، هستي اش را به قربانگاه برد تا مسلخ عشق را جولانگاه جاودانگي اش نمايد. خانم "ناهيد حسنعلي" همسر نخستين خلبان شهيد عمليات برون مرزي با خبرنگار نويد شاهد به گفتگو مي نشيند تا زيبايي هايي را كه به چشم ديده، به سخن بنشاند. حسنعلي آرزويش را اينگونه قبل از هرگونه كلامي پيرامون همسر بر زبان جاري مي كند:" آرزو دارم خداوند متعال اين فرصت را عطا فرمايد تا بتوانم با استعانت از ذات او، گوشه اي از فداكاري هاي فرزندان اين سرزمين به ويژه رزمندگان نيروي هوايي را بازگو كنم تا آيندگان كه فضاي نبرد سخت و طولاني تحميل شده آن روز را درك نكرده اند، با خواندن اين قبيل نوشتارها به هويت و افتخار قهرمانان مملكت خود ببالند. با گذشت سه دهه از اين رويداد باشكوه بايد در پي احياي معارف جنگي و مستند سازي عمليات ها انجام شده در اين هشت سال باشيم تا دلاوري هاي غيور مردان اين سرزمين را زنده نگاه داريم..." اگر عشق به خانواده را نداشته باشي، چيز زيادي نخواهي داشت جنگ كه شروع شد، زندگي مشترك ما تمام شد. منطقي بود و متعهد. اصولي را كه بايد يك مرد در برابر همسر وفرزند به كار گيرد، حتي بيشتر از يك فرد عادي رعايت مي كرد. خواسته هايش هيچ وقت سنگين و دور از ذهن نبود. در هر شرايطي لبخند را فراموش نمي كرد و خوشرويي جزو ذاتش شده بود. با گذشت بود و اگر ناراحتي پيش مي آمد، به سادگي، دوستانه و بدون بحث و جدل از كنارش مي گذشت و اگر لازم بود بعدا درباره آن موضوع با آرامش صحبت مي كرديم. به خانواده اهميت زيادي مي داد و براي پدر، مادر، خواهر و برادرش احترام خاصي قائل بود. هميشه مي گفت:"اگر حمايت، عشق، مراقبت و توجه به خانواده را نداشته باشي، چيز زيادي نخواهي داشت چون بدون عشق خانواده ها پرندگاني با بال هاي شكسته هستند." بهانه هاي عاشقي عاشق بچه ها بود. دوست داشت چندتا بچه داشته باشيم. خدا پانته آ را سال 56 يعني سه سال بعد از ازدواجمان به ما داد. خانه كه مي آمد با پانته آ سرگرم مي شد. بيرون مي بردش. دوچرخه سواري مي كردند و خلاصه با همديگر دنيايي داشتند. از هر فرصتي براي محبت به خانواده استفاده مي كرد. تا جايي كه مي توانست كنار ما بود و حتي برنامه اش را طوري مي چيد كه خريد هاي خانه را با هم انجام دهيم تا اين بهانه اي باشد براي كنار هم بودن. با همين مهرباني ها و توجه هايش من و دخترم را راضي نگه مي داشت. يك مرد، يك"بمب احساس" تا اندازه اي مهربان و با محبت بود كه اطرافيان او را "بمب احساسات" لقب داده بودند. هيچ گاه مستقيم نصيحت نمي كرد تا كسي نرنجد. با رفتار حرفش را مي زد. دوست داشت قوي باشم و فرزندي قوي تربيت كنم. هميشه مي گفت:"به كسي يا چيزي آنقدر علاقه ببند كه وقتي از دستش مي دهي صدمه نبيني و دلتنگ نشوي. اگر هم دلتنگ چيزي شدي با خدايت حرف بزن كه رنج كشيدن بدون شكوه كردن يگانه درسي است كه بايد در زندگي آموخت..." قصه تلخ هر بار خداحافظي... زندگي با يك خلبان با يك فرد عادي فرق دارد. با هر پرواز استرس فراواني به من وارد مي شد. با هر خداحافظي، انتظار داشتم آخرين باري باشد كه او را مي بينم. وقتي برمي گشت انگار تازه به هم رسيده بوديم و خدا دوباره او را به من داده بود. شروع مي كرد به تعريف كردن از پروازش؛ از هيجان هايي كه موقع اوج گرفتن داشت. از لحظاتي كه با فشار و استرس مي گذشت و از حالت هاي خاصش. عاشق پرواز بود و اگر يك روز پرواز نداشت، مي گفت:" امروز روز خسته كننده اي بود." عزيزتر از جانم فداي وطنم چند ماه قبل از شروع جنگ بود كه عراق و ضد انقلاب درگيري هايي را در مرزها شروع كرده بودند. در يكي از همين درگيري ها بال هواپيمايش آسيب ديده بود و با توكل و پشتكار توانست هواپيما را به سلامت در پايگاه بنشاند. ديگر از همان موقع آمادگي دفاع را پيدا كرده بود مي گفت:"اگر عزيزتر از جانم چيزي داشته باشم براي وطن نثار مي كنم." اولين پاسخ به دشمن/سفير مرگ براي رژيم عراق سي و يكم شهريور ماه بود كه آژير خطر پايگاه به صدا درآمد. اين اعلام آغاز حمله و تجاوز عراق به ايران بود. محمد مي خواست ناهار بخورد و استراحت كند. با عجله لباس هايش را پوشيد و با خداحافظي فراموش نشدني ما را به خدا سپرد و به طرف پايگاه حركت كرد. توي خيابان به ترافيك برخورده بود. آنقدر بي قرار بود كه خودرويش را رها كرده و دوان دوان به محل كار خودش را رسانده بود. داوطلب شده بود تا اولين پاسخ را به عراق بدهد. با خالد حيدري همراه شد و تا جاييكه توانسته بود پايگاههاي دشمن را منهدم كرده بود. آخرين شام... منتظرش بودم. فكر مي كردم برمي گردد و شام را با هم مي خوريم. يازده سال از اين انتظار گذشت. مفقودالاثر بود. سال 70 خبر قطعي شهادتش رسيد. باور نمي كردم. لحظه هايم پُر از دلتنگي بود. در زندگي ما عشق حاكم بود و همان مرا زنده نگه مي داشت. از خدا كمك خواستم؛ از روح همسرم؛ تا بتوانم به حالت عادي بازگردم. محمد براي هميشه رفته بود و نبودنش را بايد مي پذيرفتم. به راستي كه مردانه پاي حرفش ايستاد و با تقديم جان، عمل را به منصه ظهور رساند... سرلشكر خلبان شهيد محمد صالحي سال 1328 در تهران ديده به جهان گشود. عليرغم اينكه در رشته پزشكي پذيرفته شده بود، به دليل شوق پرواز، به جرگه تيزپروازان نيروي هوايي ارتش پيوست. وي پس از طي دوره آموزشي مقدماتي، براي گذراندن دوره تكميلي به آمريكا سفر كرد و با موفقيت به كشور بازگشت. در تاريخ 31/6/59 تنها دو ساعت پس از حمله ناجوانمردانه عراق به فرودگاههاي كشور، شهيد صالحي به عنوان يكي از خلبانان جنگنده از پايگاه شهيد نوژه همدان در قالب گروه آلفارد به پايگاه "شعبيه" و "كوت" عراق حمله ور شده و اولين پاسخ كوبنده را به دشمن بعثي دادند. پس از انهدام اين پايگاهها، هنگام بازگشت به خاك كشور هواپيماي جنگنده دچار سانحه شد و خلبان قهرمان به همراه كابين عقب خود خالد حيدري شهد شيرين شهادت را نوشيد و بدين ترتيب نام خود را به عنوان نخستين خلبان شهيد در عمليات برون مرزي كشور به ثبت رساند.

درگیری دنباله دار دو پسر جوان وقتی به کافی‌شاپی در شهرستان رشت کشیده شد، رنگ خون گرفت.

عامل جنایت زمانی که ساک در دست قصد فرار از شهر را داشت به دام پلیس افتاد. چند روز پیش مأموران پلیس آگاهی استان گیلان در جریان درگیری خونینی در یکی از کافی شاپ‌های شهرستان رشت قرار گر‌فتند و راهی محل حادثه شدند. بررسی‌ها نشان می‌داد که درگیری بین دو پسر جوان که از قبل با هم دچار اختلاف بودند رخ‌داده و در جریان آن یکی از آنها دیگری را با ضربات چاقو مجروح کرده و از محل گریخته است.

درحالی‌که شاهدان جوان مجروح را به بیمارستان انتقال داده بودند، خبر رسید که این پسر 22ساله قبل از رسیدن به بیمارستان به‌علت شدت خونریزی جانش را ازدست‌داده است. به این ترتیب پرونده رنگ و بویی جنایی گرفت و تیمی از کارآگاهان برای شناسایی و دستگیری عامل جنایت وارد عمل شدند. مأموران در نخستین اقدام به تحقیق از دوستان مقتول و شاهدان پرداختند. بررسی‌ها نشان می‌داد که عامل جنایت و مقتول از قبل همدیگر را می‌شناختند و مدتی بود که با هم دچار اختلاف شده بودند.

اختلافات آنها به جایی رسیده بود که سه روز قبل از جنایت نیز با هم درگیر شده بودند و همین مسئله باعث شده بود که از هم کینه به دل بگیرند. درگیری دنباله دار آنها ادامه داشت تا اینکه روز حادثه این دو جوان در داخل کافی شاپ نیز با هم درگیر شده و در این میان یکی از آنها دیگری را با ضربات چاقو از پای درآورده بود.

با این اطلاعات، جست‌وجو برای یافتن ردی از قاتل فراری ادامه یافت اما زمانی که مأموران راهی محل زندگی‌اش شدند، اعضای خانواده‌اش ادعا کردند که او بی‌آنکه چیزی به آنها بگوید خانه را ترک کرده و به محل نامعلومی رفته است. مأموران که حدس می‌زدند جوان جنایتکار قصد خروج از شهر را دارد، به ردزنی‌های خود ادامه دادند تا اینکه متوجه شدند عامل جنایت به شهرستان بندرانزلی گریخته و در آنجا در خانه‌ای مخفی شده است.

تیم عملیاتی پلیس با دریافت دستور قضایی راهی این شهر شد و با محاصره مخفیگاه متهم به قتل، آنجا را زیر نظر گرفت. پسر جوان درحالی‌که تمامی وسایلش را در ساکی ریخته بود و قصد داشت از گیلان فرار کند، لحظاتی قبل از فرار خود را در محاصره مأموران دید و دستگیر شد. وی بعد از انتقال به اداره آگاهی به جنایت اعتراف کرد و گفت: من و مقتول بر سر مسائلی پیش پاافتاده با هم دچار اختلاف شده بودیم اما هیچ‌وقت تصور نمی‌کردم این اختلاف به جنایت ختم شود.

وی ادامه داد: چند روز قبل از جنایت وقتی به یک رستوران رفته بودم، مقتول هم آنجا بود. در رستوران بر سر اختلافاتی که داشتیم، بحثمان شد و لحظاتی بعد با هم درگیر شدیم. در این درگیری وی مرا به باد کتک گرفت و به همین دلیل از او کینه به دل گرفتم. پس از آن منتظر بودم در فرصتی مناسب از او انتقام بگیرم تا اینکه روز حادثه باخبر شدم که وی به یک کافی‌شاپ رفته است. با چاقویی که همراهم بود، راهی آنجا شدم و داخل مغازه با هم درگیر شدیم و در این درگیری چند ضربه چاقو به او زدم اما تصور نمی‌کردم این ضربات باعث مرگش شود. وقتی شنیدم که او جانش را از دست داده است، قصد فرار از استان را داشتم که لحظاتی قبل از اجرای نقشه‌ام دستگیر شدم.

سرهنگ عبادالله کریمی، رئیس پلیس آگاهی استان گیلان با بیان این خبر گفت: بعد از اعترافات متهم، وی به بازسازی صحنه جنایت پرداخت و با صدور قرار قانونی راهی زندان شد. وی با اشاره به اینکه انگیزه این جنایت، اختلاف بر سر مسائل جزئی بوده است افزود: متأسفانه عامل جنایت هنگام درگیری دوم همراه خود چاقو داشته که همین مسئله باعث شده در یک لحظه خشم و عصبانیت بر او غلبه کند و این جنایت را رقم بزند. سرهنگ کریمی با بیان اینکه تصمیم‌گیری در هنگام عصبانیت ممکن است عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد به شهروندان توصیه کرد از همراه داشتن چاقو در هنگام عصبانیت خودداری کنند و سعی کنند قبل از هرگونه تصمیم‌گیری، ابتدا آرامش خود را حفظ کنند تا دچار حوادث این‌چنینی نشوند.

 به گزارش خبرآنلاین و به نقل از پایگاه خبری پلیس ، سرهنگ "سید محمد حسن جعفری نژاد " در خصوص رسیدگی به پرونده این سرقت بیان داشت : خرداد ماه سال جاری در پی تماس تلفنی یکی از شهروندان با مرکز فوریت های پلیسی 110 مبنی بر اینکه چهار نفر با پوشاندن چهره وارد منزل دانشجویان پسر شده و با تهدید چاقو و قمه اقدام به سرقت لب تاب و تلفن همراه دانشجویان کرده و متواری شده اند موضوع به صورت ویژه در دستور کار ماموران پلیس آگاهی این فرماندهی قرار گرفت.

وی تصریح کرد: ماموران با اقدامات تخصصی و پلیسی توانستند پس از تلاش های بی وقفه در کمتر از سه ماه پس از وقوع سرقت دو نفر را در این رابطه شناسایی و هر دو را در عملیاتی ضربتی در حال تردد با موتورسیکلت دستگیر کنند .

وی گفت : با جمع آوری اسناد و مدارک مستند متهمان در بازجویی های بعمل آمده ضمن اعتراف به سرقت به عنف به همدستی به دو نفر دیگر نیز اعتراف کردند که با هماهنگی مقام قضایی متهمان دیگر نیز در عملیاتی غافلگیرانه دستگیر شدند.

رئیس پلیس آگاهی استان کهگیلویه و بویراحمد ادامه داد: در تحقیقات پلیسی و فنی بعمل آمده مشخص شد متهمان افرادی معتاد و ولگرد بوده که اقدام به سرقت کرده اند.

سرهنگ" جعفری نژاد " با بیان وجوه نقد مسروقه به مالباخته بازگردانده شد و متهمان نیز جهت سیر مراحل قانونی تحویل مراجع قضایی داده شدند اظهار داشت: پلیس با متخلفان و قانون شکنان به شدت برخورد می کند.

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××

×××××××